Πολύ πρόσφατα δημοσιεύτηκε στη «Ζούγκλα» ρεπορτάζ με την ιστορία ενός στελέχους του Λιμενικού Σώματος το οποίο υπηρετούσε στον Πειραιά και ύστερα από συνεχή νοσηλεία στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών (ψυχιατρική κλινική), διαγνώστηκε ότι πάσχει από «παρανοειδή σχιζοφρένεια» και «οξεία κυρίως παραληρηματική ψυχωσική διαταραχή».
Τον άνθρωπο αυτόν το Λιμενικό Σώμα τον αποστράτευσε ώστε να μην συνταξιοδοτηθεί. Πρόκειται για μία απάνθρωπη συμπεριφορά η οποία ούτε το Λιμενικό Σώμα ούτε και το ελληνικό κράτος τιμά .
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Από τότε που αναρτήθηκε στη «Ζούγκλα» το επίμαχο δημοσίευμα δεν υπήρξε καμία εξέλιξη στο θέμα του ανθρώπου που παλεύει να επιβιώσει και εξ όσων μαθαίνουμε δεν είναι σε θέση να διασφαλίσει ούτε τα στοιχειώδη για την θεραπευτική αγωγή την οποία οφείλει να ακολουθεί με συνέπεια.
Επισημαίνεται πως στο Λιμενικό Σώμα αγνοώντας όλα τα παραπάνω, και ενώ τα χρόνια υπηρεσίας του στο Λιμενικό δεν δικαιολογούσαν την συνταξιοδότηση του, προχώρησαν στην αποστρατεία του, και υπέβαλαν τον σχετικό φάκελο του, στην Διεύθυνση: «Απονομής συντάξεων και εφάπαξ Δημ. Τομέα», διαβεβαιώνοντάς τον ότι θεμελιώνει και θα πάρει την σύνταξη, που δικαιούται.
Παράλληλα δε, και προτού εκδοθεί η σχετική απόφαση για την συνταξιοδότηση του, του χορήγησαν και το σχετικό εφάπαξ 50.000 – 55.000 ευρώ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Η πιο πάνω διεύθυνση, με την αριθμ. 04799/2021 απόφαση της απέρριψε την «αίτηση» συνταξιοδότησής του, για τους λόγους που σ’ αυτήν αναφέρει.
Τα τεράστια ερωτήματα που γεννιούνται και δεν έχουν απαντηθεί μέχρι σήμερα, από τη Διοίκηση του Λ.Σ. είναι τα παρακάτω:
1) Ενώ υπήρχαν τα δεδομένα της σοβαρότατης ψυχικής πάθησής του, διαγνωσμένης από τους πλέον αρμόδιους φορείς (ψυχιατρική κλινική Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών και Ανωτάτη Υγειονομική επιτροπή), γιατί επιλέχτηκε ο «δρόμος» της αποστρατείας του, για δήθεν «παραπτώματα του, που αντιμετωπίστηκαν με τον πλέον σκληρό και ανάλγητο τρόπο, ενώ γνώριζαν ότι αυτά (ασήμαντα στην ποινική τους απαξία), ήταν «προϊόντα», της ψυχικής του πάθησης και όχι την «παραπομπή» του για συνταξιοδότηση, εξ αιτίας της πάθησης, που θα είχε σαν αποτέλεσμα την βέβαιη συνταξιοδότησή του;
Εδώ, πρέπει να σημειωθεί, ότι ύστερα από την απόρριψη της αίτησής του για συνταξιοδότηση, η Νομική Υπηρεσία του Υπουργείου αναγνώρισε το εσφαλμένο της αποστολής του φακέλου του, για «κανονική συνταξιοδότηση» και δήλωσε ότι θα ζητούσε την «οίκοθεν ανάκληση» της απορριπτικής απόφασης, προσπάθεια όμως που «σκάλωσε» στον Αρχηγό του Λιμενικού Σώματος, που αποφάνθηκε ότι όλα είναι «σύννομα».
2) Γιατί υποβλήθηκε ο φάκελος, για την συνταξιοδότησή του, ενώ γνώριζαν ότι δεν υπήρχαν οι απαραίτητες προϋποθέσεις και τον διαβεβαίωναν με κατηγορηματικό τρόπο, ότι η έκδοση απόφασης, για την συνταξιοδότηση του ήταν βέβαιη;
3) Γιατί του χορήγησαν το «εφάπαξ» πριν εκδοθεί απόφαση, για την συνταξιοδότηση του, με τον κίνδυνο να του ζητηθεί να το επιστρέψει και στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα, έχοντας φύγει από το σπίτι των γονιών του και μένοντας σε ένα μικρό δικό του διαμέρισμα που είχε αποκτήσει με δάνειο, να κινδυνεύει να το χάσει, επειδή δεν έχει καμιά οικονομική δυνατότητα να επιστρέψει το «εφάπαξ»;
4) Γιατί, ενώ υπήρχε και υπάρχει η δυνατότητα «ελαστικότερης» ερμηνείας, από τον φορέα της συνταξιοδότησης του, δεδομένου ότι τα «παραπτώματα», που οδήγησαν στην αποστρατεία του, είναι όψιμη «τιμωρητική ανακάλυψη» του ν. Κατρούγκαλου (ν. 4387/16), ώστε να εξυπηρετηθούν «καλύτερα» οι νόμοι των μνημονίων και να αποκλείουν μια δίκαιη απόφαση δικαίωσης του;
Επαναφέρουμε το θέμα αυτό στην επικαιρότητα διότι πρόκειται για προφανή αδικία αλλά και για απάνθρωπη συμπεριφορά.
