Από προγράμματα για την κατασκευή υπερηχητικών ιπτάμενων δίσκων μέχρι ατομικές βόμβες, εδώ είναι τα πιο συναρπαστικά αποχαρακτηρισμένα στρατιωτικά μυστικά και της CIA.
Τα κυβερνητικά και στρατιωτικά μυστικά μπορεί να κυμαίνονται από τρομακτικά έως διασκεδαστικά έως εντελώς παράλογα, αλλά τα περισσότερα δεν είναι τίποτα λιγότερο από συναρπαστικά. Από ένα μυστικό έργο της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ για την κατασκευή ενός υπερηχητικού ιπτάμενου δίσκου μέχρι ένα διάσημο πλέον ερευνητικό πρόγραμμα της εποχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που παρήγαγε τις πρώτες ατομικές βόμβες έως ένα σχέδιο εκπαίδευσης εξημερωμένων γατών να κατασκοπεύουν τη Σοβιετική Ένωση, εδώ είναι 24 αποχαρακτηρισμένοι στρατιωτικοί και μυστικά της CIA.
Έργο 1794
Στα τέλη του 2012, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ αποχαρακτήρισε μια σειρά εγγράφων, συμπεριλαμβανομένων των αρχείων ενός μυστικού προγράμματος για την κατασκευή ενός αεροσκάφους τύπου ιπτάμενου δίσκου σχεδιασμένου να καταρρίπτει σοβιετικά βομβαρδιστικά. Το φιλόδοξο πρόγραμμα, που ονομάζεται Project 1794 , ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950 και μια ομάδα μηχανικών ανέλαβε να κατασκευάσει ένα όχημα σε σχήμα δίσκου ικανό να ταξιδεύει με υπερηχητικές ταχύτητες σε μεγάλα υψόμετρα.
Τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα αποκαλύπτουν σχέδια για το αεροπλάνο να φτάσει σε τελική ταχύτητα 4 Mach (τέσσερις φορές μεγαλύτερη από την ταχύτητα του ήχου) και να φτάσει σε ύψος 100.000 ποδιών (30.480 μέτρα). Το εκτιμώμενο κόστος του έργου ήταν πάνω από 3 εκατομμύρια δολάρια, που σε σημερινά δολάρια θα ήταν περισσότερα από 26 εκατομμύρια δολάρια.
Το Project 1794 ακυρώθηκε τον Δεκέμβριο του 1961 αφού οι δοκιμές έδειξαν ότι ο σχεδιασμός του ιπτάμενου δίσκου ήταν αεροδυναμικά ασταθής και πιθανότατα θα ήταν ανεξέλεγκτη σε υψηλές ταχύτητες (πόσο μάλλον υπερηχητικές ταχύτητες ).
Έργο Iceworm
Στη δεκαετία του 1960, ο στρατός των ΗΠΑ ξεκίνησε μια μυστική αποστολή για την κατασκευή μιας σειράς κινητών θέσεων εκτόξευσης πυρηνικών πυραύλων κάτω από το στρώμα πάγου της Γροιλανδίας . Ο στόχος ήταν να στεγαστούν πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς αρκετά κοντά για να χτυπήσουν στόχους εντός της Σοβιετικής Ένωσης.
Το πρόγραμμα είχε την κωδική ονομασία Project Iceworm, αλλά για να ελέγξει τη σκοπιμότητά του, ο στρατός ξεκίνησε ένα ερευνητικό πρόγραμμα κάλυψης που ονομάζεται “Camp Century” το 1960. Κάτω από αυτό το πρόσχημα, οι μηχανικοί έχτισαν ένα δίκτυο υπόγειων κτιρίων και σήραγγες, που περιλαμβάνουν χώρους διαβίωσης, κουζίνα, αίθουσα αναψυχής, αναρρωτήριο, εργαστήρια, αίθουσες ανεφοδιασμού, κέντρο επικοινωνιών και πυρηνικό εργοστάσιο.
Η βάση, η οποία κρατήθηκε μυστική από τη δανική κυβέρνηση, λειτούργησε για επτά χρόνια. Το πρόγραμμα ακυρώθηκε το 1966 αφού η μετατόπιση του πάγου δημιούργησε ασταθείς συνθήκες. Σήμερα, τα θρυμματισμένα υπολείμματα του Project Iceworm είναι θαμμένα κάτω από το χιόνι της Αρκτικής.
Έργο MK-ULTRA
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η CIA ξεκίνησε το Project MK-ULTRA, ένα μυστικό και παράνομο ερευνητικό πρόγραμμα για τη διερεύνηση πιθανών συστημάτων ελέγχου του νου. Οι υπεύθυνοι του προγράμματος εξέτασαν τις επιπτώσεις της ύπνωσης, των βιολογικών παραγόντων και των ναρκωτικών, όπως το LSD και τα βαρβιτουρικά, σε ανθρώπους. Ορισμένοι ιστορικοί προτείνουν ότι το πρόγραμμα σχεδιάστηκε για να αναπτύξει ένα σύστημα ελέγχου του νου που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να «προγραμματίσει» τους εγκεφάλους πιθανών δολοφόνων. [ Τα 10 πιο τρελά στρατιωτικά πειράματα ]
Το 1973, ο τότε διευθυντής της CIA Richard Helms διέταξε να καταστραφούν όλα τα έγγραφα από το Project MK-ULTRA, αλλά μια επίσημη έρευνα για το πρόγραμμα ξεκίνησε αρκετά χρόνια αργότερα. Το έργο έγινε η βάση για πολλές ταινίες, όπως το “The Manchurian Candidate” και “The Men Who Stare at Goats”.
Περιοχή 51
Σχεδόν κανένας άλλος ιστότοπος δεν έχει συγκεντρώσει τόση προσοχή από τους συνωμοσιολόγους και τους λάτρεις των UFO, όσο το Area 51 , μια απομακρυσμένη έρημος κοντά στη λίμνη Groom στη Νεβάδα, περίπου 83 μίλια (134 χιλιόμετρα) βορειοδυτικά του Λας Βέγκας. Η έντονη μυστικότητα γύρω από τη βάση πυροδότησε τη φαντασία των ανθρώπων και η περιοχή 51 συνδέθηκε συνήθως με παραφυσικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων διάχυτων θεωριών που πρότειναν ότι η περιοχή 51 έκρυβε εξωγήινους και UFO .
Τον Ιούλιο του 2013, αποχαρακτηρισμένα έγγραφα από τη CIA αναγνώρισαν την ύπαρξη της Περιοχής 51 για πρώτη φορά και επιβεβαίωσαν ότι η άκρως απόρρητη τοποθεσία χρησιμοποιήθηκε για τη δοκιμή διαφόρων κατασκοπευτικών αεροπλάνων, συμπεριλαμβανομένου του γνωστού αναγνωριστικού αεροσκάφους U-2.
Ενώ η περιοχή 51, η οποία λειτουργεί ως απόσπασμα της αεροπορικής βάσης Edwards στη γειτονική Καλιφόρνια, δεν έχει δηλωθεί ποτέ ως μυστική βάση, η έρευνα και οι δραστηριότητες που διεξήχθησαν εκεί ήταν μερικά από τα πιο στενά φυλαγμένα μυστικά του έθνους.
Project Grudge
Ενώ η περιοχή 51 δεν ήταν μια άκρως απόρρητη βάση σχεδιασμένη για τη μελέτη εξωγήινων, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ μελέτησε την ύπαρξη UFO . Το Project Grudge ήταν ένα βραχύβιο πρόγραμμα που ξεκίνησε το 1949 για τη μελέτη άγνωστων ιπτάμενων αντικειμένων. Η αποστολή ακολούθησε ένα προηγούμενο πρόγραμμα, γνωστό ως Project Sign, το οποίο δημοσίευσε μια αναφορά στις αρχές του 1949 δηλώνοντας ότι ενώ μερικά UFO φαινόταν να είναι πραγματικά αεροσκάφη, δεν υπήρχαν αρκετά δεδομένα για να προσδιοριστεί η προέλευσή τους. [ Οι 10 κορυφαίες πολιτείες για παρατηρήσεις UFO ]
Οι επικριτές του Project Grudge είπαν ότι το πρόγραμμα αποσκοπούσε αποκλειστικά στην κατάργηση των αναφορών UFO και ότι πολύ λίγη πραγματική έρευνα διεξήχθη. Στο βιβλίο του για το θέμα, ο Edward J. Ruppelt, καπετάνιος της Πολεμικής Αεροπορίας και διευθυντής του Project Grudge, έγραψε: «[Δεν] χρειάζεται μεγάλη μελέτη των παλαιών αρχείων UFO για να δω ότι οι τυπικές διαδικασίες πληροφοριών δεν ήταν ακολουθούμενο από το Project Grudge. Όλα αξιολογούνταν με την προϋπόθεση ότι τα UFO δεν μπορούσαν να υπάρχουν. Ό,τι κι αν δείτε ή ακούσετε, μην το πιστεύετε.”
Λειτουργία συνδετήρας
Τον Σεπτέμβριο του 1946, ο Πρόεδρος Χάρι Τρούμαν ενέκρινε ένα πρόγραμμα με το όνομα Operation Paperclip, το οποίο είχε ως στόχο να παρασύρει επιστήμονες από τη ναζιστική Γερμανία στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αξιωματούχοι στο Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών (το προκάτοχο της CIA) στρατολόγησαν Γερμανούς επιστήμονες στην Αμερική για να βοηθήσουν τις μεταπολεμικές προσπάθειες της χώρας, οι οποίες θα διασφάλιζαν επίσης ότι η πολύτιμη επιστημονική γνώση δεν θα κατέληγε στα χέρια της Σοβιετικής Ένωσης ή της διαιρεμένης Ανατολής και Δυτική Γερμανία.
Ο πιο διάσημος νεοσύλλεκτος της Επιχείρησης Paperclip ήταν ο επιστήμονας πυραύλων Βέρνχερ φον Μπράουν , ο οποίος θα συνέχιζε τον εγκέφαλο των αποστολών της NASA στο φεγγάρι Απόλλων .
Επιχείρηση Northwoods
Η τεταμένη σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κούβας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου οδήγησε την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) να σχεδιάσει μια σειρά από παράξενα σχέδια με στόχο την ανατροπή του καθεστώτος Κάστρο. Ενώ ο στόχος των περισσότερων από αυτές τις μυστικές επιχειρήσεις (όπως η Επιχείρηση Μαγκούστα ) ήταν η δολοφονία του ίδιου του Φιντέλ Κάστρο, άλλα σχέδια είχαν στόχο να υποκινήσουν έναν ολοκληρωτικό πόλεμο μεταξύ των ΗΠΑ και της Κούβας, είπαν ειδικοί.
Το 1998, το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας (NSA) — ένας μη κυβερνητικός οργανισμός που δημοσιεύει πληροφορίες που διατίθενται μέσω του νόμου περί ελευθερίας της πληροφορίας — δημοσίευσε αποχαρακτηρισμένα έγγραφα σχετικά με την Επιχείρηση Northwoods. Το σχέδιο, το οποίο ονειρεύτηκε το 1962 οι Μικτές Επιτελείς (ένστολοι του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ που συμβουλεύουν τον πρόεδρο και άλλους), περιελάμβανε τη διάπραξη πράξεων βίας εναντίον αμάχων των ΗΠΑ και της Κούβας και στη συνέχεια κατηγορούσαν αυτές τις πράξεις στην κουβανική κυβέρνηση. σύμφωνα με τα έγγραφα της NSA. Αυτές οι πράξεις, οι οποίες περιελάμβαναν ψεύτικες τρομοκρατικές επιθέσεις σε πόλεις των ΗΠΑ, την αεροπειρατεία και τη βύθιση πλοίων γεμάτων Κουβανών μεταναστών καθ’ οδόν προς τις ΗΠΑ, θα χρησιμοποιηθούν στη συνέχεια για να δικαιολογήσουν έναν πόλεμο με την Κούβα, σύμφωνα με τα έγγραφα .
Η κυβέρνηση Κένεντι αναγνώρισε την ανοησία της Επιχείρησης Northwoods και την απέρριψε, σύμφωνα με δημοσιεύματα ειδήσεων .
Έργο Μανχάταν
Ένα από τα πιο γνωστά μυστικά ερευνητικά προγράμματα είναι το Manhattan Project, το οποίο τελικά παρήγαγε τις πρώτες ατομικές βόμβες στον κόσμο. Το έργο ξεκίνησε το 1939 και καλύφθηκε με μυστικότητα καθώς οι φυσικοί ερευνούσαν την πιθανή δύναμη των ατομικών όπλων. Από το 1942 έως το 1946, ο υποστράτηγος Leslie Groves του Σώματος Μηχανικών Στρατού των ΗΠΑ ηγήθηκε του Manhattan Project.
Η πρώτη πυρηνική βόμβα πυροδοτήθηκε στις 5:30 π.μ. στις 16 Ιουλίου 1945, κατά τη διάρκεια της λεγόμενης δοκιμής Trinity στην αεροπορική βάση Alamogordo, 120 μίλια (193 χλμ.) νότια του Albuquerque, NM. Η έκρηξη δημιούργησε ένα σύννεφο μανιταριών που εκτείνεται σε 40.000 πόδια (12.200 m) και η εκρηκτική ισχύς της βόμβας ισοδυναμούσε με περισσότερους από 15.000 τόνους TNT.
Ένα μήνα μετά τη δοκιμή του Trinity, δύο ατομικές βόμβες έπεσαν στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας στα στάδια εξασθένησης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μέχρι σήμερα, οι βομβαρδισμοί της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι παραμένουν οι μοναδικές χρήσεις πυρηνικών όπλων στον πόλεμο.
Επιχείρηση Gladio
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, ο Οργανισμός του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, ή ΝΑΤΟ, ανέπτυξε ένα διαβαθμισμένο σχέδιο για τη διατήρηση της Ευρώπης «ασφαλής» σε περίπτωση σοβιετικής εισβολής. Το σχέδιο, γνωστό ως Επιχείρηση Gladio, προέβλεπε το σχηματισμό μυστικών στρατών ή οργανώσεων «μείνετε πίσω» σε πολλές χώρες του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας, του Βελγίου και της Γαλλίας, σύμφωνα με αποχαρακτηρισμένα έγγραφα .
Η αποστολή των μυστικών στρατών ήταν απλή: Προετοιμαστείτε για μια πιθανή κομμουνιστική κατάληψη και ηγηθείτε μιας ένοπλης αντίστασης σε περίπτωση που συμβεί μια τέτοια κατάληψη. Σε ορισμένες χώρες, η «προετοιμασία» για τη σοβιετική εισβολή περιελάμβανε την κατασκοπεία και τη συσσώρευση πυρομαχικών.
Και αυτοί οι μυστικοί στρατοί δεν κρατήθηκαν μόνο κρυφοί από τη Σοβιετική Ένωση. Υψηλόβαθμοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι σε χώρες όπου δρούσαν οι στρατιωτικές δυνάμεις μερικές φορές δεν γνώριζαν την ύπαρξη των στρατών. Ο Ιταλός πρωθυπουργός εκείνη την εποχή, ο αείμνηστος Giulio Andreotti αποκάλυψε πληροφορίες για τον μυστικό ιταλικό στρατό Ψυχρού Πολέμου (γνωστό ως Gladio) το 1990, και έγινε ο πρώτος ηγέτης μιας χώρας του ΝΑΤΟ που αναγνώρισε δημόσια μια από αυτές τις δυνάμεις. Τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα που σχετίζονται με τους στρατούς του ΝΑΤΟ είναι προσβάσιμα μέσω του The Black Vault , ενός ιστότοπου που καθιστά τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα διαθέσιμα στο κοινό.
Η σφαγή μου στο Λάι
Τον Μάρτιο του 1968, Αμερικανοί στρατιώτες δολοφόνησαν εκατοντάδες άοπλους πολίτες στο νοτιο βιετναμέζικο χωριουδάκι My Lai, σύμφωνα με αφηγήσεις για τη σφαγή που περιγράφουν τις οδυνηρές δολοφονίες τουλάχιστον 300 γυναικών, παιδιών και ηλικιωμένων.
Αξιωματούχοι του στρατού κατάφεραν να συγκαλύψουν τη σφαγή για ένα χρόνο πριν ένας ερευνητής δημοσιογράφος του Associated Press (AP) φέρει την θηριωδία στην προσοχή του αμερικανικού λαού τον Νοέμβριο του 1969. Υπό το φως των ειδήσεων, έγινε επίσημη έρευνα για τα γεγονότα στο My Lai και ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 1970. Η έρευνα κατέληξε σε ποινικές διώξεις εναντίον 14 αξιωματικών του αμερικανικού στρατού, όλοι εκτός από έναν από τους οποίους αθωώθηκαν για τα εγκλήματά τους. Τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα που σχετίζονται με την έρευνα είναι διαθέσιμα από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου.
Στον απόηχο της σφαγής στο My Lai, το Πεντάγωνο δημιούργησε μια ομάδα εργασίας γνωστή ως Ομάδα Εργασίας για τα Εγκλήματα Πολέμου του Βιετνάμ, η οποία διερεύνησε περιστατικά παρόμοια με τις δολοφονίες στο My Lai. Αυτή η ομάδα συγκέντρωσε περισσότερες από 9.000 σελίδες εγγράφων που περιγράφουν λεπτομερώς τα εγκλήματα των αμερικανικών στρατευμάτων κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, πολλά από τα οποία αποχαρακτηρίστηκαν τη δεκαετία του 1990. Αυτά και άλλα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα σχετικά με εγκλήματα πολέμου στο Βιετνάμ είναι προσβάσιμα μέσω των Εθνικών Αρχείων .
Λειτουργία Washtub
Μυστικοί στρατοί υπήρχαν και στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Το 2014, αποχαρακτηρισμένα έγγραφα από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ και το Ομοσπονδιακό Γραφείο Ερευνών (FBI) αποκάλυψαν ένα σχέδιο που είχε ονειρευτεί το 1950 για μια «κρυφή επιχείρηση πληροφοριών και φοροδιαφυγής και διαφυγής στην Αλάσκα».
Με το παρατσούκλι “Operation Washtub”, το σχέδιο προέβλεπε την εκπαίδευση των απλών κατοίκων της Αλάσκας στην κωδικοποίηση, την αποκωδικοποίηση και άλλες τεχνικές κατασκοπείας, ώστε να μπορούν να κατασκοπεύουν τον εχθρό σε περίπτωση σοβιετικής εισβολής στην Αλάσκα. Ενώ μια τέτοια εισβολή δεν έγινε ποτέ, συνολικά 89 «πράκτορες» εκπαιδεύτηκαν για αυτόν τον σκοπό, σύμφωνα με δημοσιεύματα ειδήσεων .
Όλεγκ Πενκόφσκι
Ο Όλεγκ Πενκόφσκι ήταν υψηλόβαθμος σοβιετικός αξιωματικός των στρατιωτικών πληροφοριών που εργάστηκε ως κατάσκοπος για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Μεγάλη Βρετανία κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Πιο γνωστός για τον ρόλο του στην κουβανική κρίση των πυραύλων του 1962, ο Penkovsky παρείχε στην κυβέρνηση των ΗΠΑ πολύτιμες λεπτομέρειες σχετικά με τις δυνατότητες των σοβιετικών πυραύλων που είχαν εγκατασταθεί στην Κούβα.
Ο κατάσκοπος τελικά μυρίστηκε από τους συναδέλφους του σοβιετικούς αξιωματικούς των πληροφοριών, κατηγορήθηκε για προδοσία και εκτελέστηκε το 1963. Ωστόσο, υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο Πενκόφσκι ήταν απλώς ένα δόλωμα που μπορεί να είχε μεταδώσει ψευδείς πληροφορίες για τις δυνατότητες σοβιετικών όπλων σε πράκτορες πληροφοριών των ΗΠΑ. Κάποιοι επισημαίνουν αποχαρακτηρισμένα έγγραφα που περιγράφουν τις πληροφορίες που παρείχε ο Πενκόφσκι ως απόδειξη ότι η πίστη του κατασκόπου ήταν πραγματικά στη Σοβιετική Ένωση.
Acoustic Kitty
Μια έκθεση από το 1967 δείχνει ότι η CIA ξόδεψε εκατομμύρια δολάρια σε μια προσπάθεια να εκπαιδεύσει εξημερωμένες γάτες να κατασκοπεύουν τη Σοβιετική Ένωση. Ναι, το διάβασες σωστά. Με το παρατσούκλι Acoustic Kitty, το πρόγραμμα περιελάμβανε την εμφύτευση ηλεκτρονικού εξοπλισμού κατασκοπείας σε ζωντανές γάτες και στη συνέχεια την εκπαίδευσή τους να «ακροακούν» ανυποψίαστους αντιπάλους του Ψυχρού Πολέμου.
Αν δεν πιστεύετε ότι υπήρχε αυτό το γελοίο πρόγραμμα, μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα σχετικά σε αυτό το υπόμνημα που δημοσιεύει το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας.
Η χαμένη βόμβα της Γροιλανδίας
Το 1968, ένα αμερικανικό βομβαρδιστικό B-52 που μετέφερε τέσσερις βόμβες υδρογόνου σε μια αποστολή ρουτίνας (αλλά μυστική) συνετρίβη κοντά στην αεροπορική βάση Thule στη Γροιλανδία. Στον απόηχο της συντριβής, Αμερικανοί και Δανοί αξιωματούχοι ξεκίνησαν ένα έργο για τον καθαρισμό ραδιενεργών συντριμμιών και τη συλλογή των διάσπαρτων κομματιών των πυρηνικών βομβών. Ωστόσο, για χρόνια αργότερα, δημοσιεύματα ειδήσεων από τη Δανία και τις ΗΠΑ αμφισβήτησαν εάν είχαν εντοπιστεί πραγματικά και οι τέσσερις βόμβες. [ Φωτογραφίες: Άκρως απόρρητη Στρατιωτική Βάση Εποχής Ψυχρού Πολέμου στη Γροιλανδία ]
Το 2008, το BBC δημοσίευσε ένα άρθρο βασισμένο σε αποχαρακτηρισμένα έγγραφα σχετικά με το ατύχημα της Thule, υποστηρίζοντας ότι μία από τις τέσσερις βόμβες υδρογόνου δεν ανακτήθηκε ποτέ από το σημείο της συντριβής. Αυτός ο ισχυρισμός από έγκριτο δημοσίευμα οδήγησε τον Δανό πρωθυπουργό να ζητήσει νέα έρευνα για τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα που χρησιμοποιήθηκαν για το ρεπορτάζ του BBC. Αυτή η έρευνα , με επικεφαλής τον Δανό μελετητή Svend Aage Christensen, διαπίστωσε ότι η αναφορά του BBC δεν βασιζόταν σε νέες αποχαρακτηρισμένες πληροφορίες (προέρχεται από πληροφορίες που είχαν αποχαρακτηριστεί προηγουμένως) και ότι και τα τέσσερα όπλα είχαν, στην πραγματικότητα, καταστραφεί κατά τη συντριβή. το 1968, σύμφωνα με το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας .
Project Horizon
Πριν η μη στρατιωτική διαστημική οργάνωση NASA βάλει τον πρώτο αστροναύτη στη Σελήνη το 1969, τουλάχιστον δύο αμερικανικές στρατιωτικές οργανώσεις εκπόνησαν σχέδια για τη δημιουργία στρατηγικών σεληνιακών στρατιωτικών φυλακίων. Το 1959, ο στρατός των ΗΠΑ συνέταξε μια πρόταση για μια «επανδρωμένη στρατιωτική» βάση στο φεγγάρι. Αυτή η πρόταση, η οποία υποβλήθηκε από τον αρχηγό έρευνας και ανάπτυξης του στρατού, ονομάστηκε Project Horizon και θα «ανάπτυξε και θα προστατεύσει τα πιθανά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών στο φεγγάρι», σύμφωνα με αποχαρακτηρισμένα έγγραφα .
Ένα άλλο πρόγραμμα , αυτό που αναπτύχθηκε από την Πολεμική Αεροπορία των Η.Π.Α., επιδίωξε να δημιουργήσει ένα «Σεληνιακό Βομβαρδιστικό Σύστημα Γης» που πληρούσε συγκεκριμένες στρατιωτικές απαιτήσεις. Μια άλλη μελέτη της Πολεμικής Αεροπορίας , αυτή που υποβλήθηκε το 1959, αφορούσε την έκρηξη ενός πυρηνικού όπλου στο φεγγάρι. Τη μελέτη ηγήθηκε ο Leonard Reiffel, τότε φυσικός στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Ιλινόις, και περιελάμβανε επίσης συνεισφορές από τον αστροφυσικό Carl Sagan. Σε μια συνέντευξη του 2010 στους New York Times , ο Ράιφελ είπε ότι «η κύρια πρόθεση [της πυρηνικής έκρηξης] ήταν να εντυπωσιάσει τον κόσμο με την ανδρεία των Ηνωμένων Πολιτειών».
Mapimi Silent Zone
Ένα αποχαρακτηρισμένο έγγραφο θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποσαφήνιση ορισμένων αστικών μύθων σε μια από τις πιο παράξενες τουριστικές παγίδες του Μεξικού. Η λεγόμενη σιωπηλή ζώνη Mapimí είναι ένα μικρό τμήμα της ερήμου στο Ντουράνγκο του Μεξικού, όπου, σύμφωνα με τον τοπικό μύθο, τα ραδιοκύματα δεν μπορούν να μεταδοθούν. Συχνά σε σύγκριση με το Τρίγωνο των Βερμούδων , το Mapimí συχνάζει από τουρίστες που αναζητούν μια παραφυσική περιπέτεια.
Αλλά ο πραγματικός λόγος που το Mapimí είναι μια ενδιαφέρουσα τοποθεσία δεν έχει να κάνει με εξωγήινους ή παραφυσική ενέργεια — έχει να κάνει με ένα μεγάλο λάθος της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. Το 1970, ένας πύραυλος ATHENA V-123-D που μετέφερε δύο μικρά φιαλίδια κοβαλτίου 57 (ένα ραδιενεργό ισότοπο που μερικές φορές χρησιμοποιείται σε αλατισμένες βόμβες) συνετρίβη στην έρημο Durango. Ο πύραυλος έπρεπε να προσγειωθεί στο Νέο Μεξικό, σύμφωνα με έγγραφα που αποχαρακτηρίστηκαν το 2013 . Τοπικοί θρύλοι μπορεί να έχουν ξεπηδήσει ως αποτέλεσμα αυτής της πτώσης της Πολεμικής Αεροπορίας.
Πτήση Ιράν 655
Το 1988, ένα πολεμικό πλοίο των ΗΠΑ στον Περσικό Κόλπο κατέρριψε ένα ιρανικό πολιτικό αεροσκάφος που εκτελούσε το δρομολόγιο του Ντουμπάι, σκοτώνοντας και τους 290 επιβάτες του. Το προσωπικό του Πολεμικού Ναυτικού αναγνώρισε εσφαλμένα το πολιτικό αεροσκάφος ως ιρανικό μαχητικό αεροσκάφος πριν εκτοξεύσει τον πύραυλο που κατέρριψε την πτήση, σύμφωνα με αποχαρακτηρισμένα έγγραφα.
Οι ΗΠΑ κατέληξαν σε συμφωνία με το Ιράν το 1996, σύμφωνα με την οποία συμφώνησαν να πληρώσουν 61,8 εκατομμύρια δολάρια για να αποζημιωθούν οι οικογένειες των Ιρανών θυμάτων. Ωστόσο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη. Το Πεντάγωνο διεξήγαγε μια πλέον αποχαρακτηρισμένη επίσημη έρευνα για το περιστατικό το 1988 και δεν βρήκε λάθος στους αξιωματικούς του ναυτικού που κατέρριψαν την πτήση 655.
Ωστόσο, στον απόηχο της έρευνας από το Υπουργείο Άμυνας, αρκετοί δημοσιογράφοι επεσήμαναν αποκλίσεις μεταξύ της επίσημης έκθεσης και μεταγενέστερων εκθέσεων για το τι συνέβη. Για παράδειγμα, αρχικά ειπώθηκε ότι η πτήση είχε παρεκκλίνει από την τυπική της διαδρομή, αλλά αργότερα διαπιστώθηκε ότι ήταν ψευδής. Στην έκθεση αναφέρεται επίσης ότι το πολεμικό πλοίο επιχειρούσε σε διεθνή ύδατα τη στιγμή της εκτόξευσης του πυραύλου, ενώ στην πραγματικότητα επιχειρούσε στα χωρικά ύδατα του Ιράν.
Απαγωγή του Lunik
Μερικές φορές, τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα διαβάζονται σαν σκηνή από ταινία Τζέιμς Μποντ. Αυτό συμβαίνει με αυτό το έγγραφο , με τίτλο “Η απαγωγή του Lunik”. Αφηγείται την ιστορία μιας αποστολής υπό την ηγεσία της CIA να «δανειστεί» έναν σοβιετικό σεληνιακό δορυφόρο για μία μόνο νύχτα.
Η λεγόμενη απαγωγή συνέβη στις αρχές της δεκαετίας του 1960, στο απόγειο της διαστημικής κούρσας ΗΠΑ-Σοβιετικής Ένωσης. Για να καταστήσουν σαφές ότι κέρδιζαν αυτόν τον αγώνα, οι Σοβιετικοί εκτόξευσαν μια πολυεθνική έκθεση του δορυφόρου Lunik τους, του πρώτου διαστημικού σκάφους που έφτασε κοντά στο φεγγάρι της Γης. [ 10 κορυφαίες σοβιετικές και ρωσικές διαστημικές αποστολές ]
Ένα βράδυ, μυστικοί πράκτορες της CIA έπεισαν τον οδηγό φορτηγού που μετέφερε τον δορυφόρο από πόλη σε πόλη να ξεκουραστεί σε ένα κοντινό ξενοδοχείο και να αφήσει τον δορυφόρο στη φροντίδα τους, αποκάλυψαν τα έγγραφα. Στη συνέχεια «δανείστηκαν» το σοβιετικό τροχιακό – αποσυναρμολογώντας το και φωτογραφίζοντας τα εξαρτήματά του πριν το ξαναβάλουν στο φορτηγό. Δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι οι Σοβιετικοί γνώριζαν τι είχε συμβεί εκείνη τη μοιραία νύχτα, σύμφωνα με τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα.
USS Liberty
Το 1967, εν μέσω του Πολέμου των Έξι Ημερών (σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και των γειτονικών του αραβικών κρατών), ισραηλινά αεροσκάφη επιτέθηκαν στο USS Liberty, ένα πλοίο που συγκέντρωνε πληροφορίες για την Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ (NSA). Τριάντα τέσσερις Αμερικανοί σκοτώθηκαν στην επίθεση και άλλοι 171 τραυματίστηκαν. Ήταν όμως σκόπιμη η επίθεση;
Πολλοί πιστεύουν ότι η ισραηλινή κυβέρνηση σκόπευε να ανοίξει πυρ εναντίον του λεγόμενου «κατασκοπευτικού πλοίου» για να το αποτρέψει από το να υποκλέψει ευαίσθητες πληροφορίες για επερχόμενες μάχες, σύμφωνα με την αποχαρακτηρισμένη έκθεση της NSA. Ωστόσο, οι επίσημες έρευνες τόσο από τις αμερικανικές όσο και από τις ισραηλινές υπηρεσίες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η επίθεση δεν ήταν σκόπιμη, με τους πιλότους να επιβεβαιώνουν ότι πίστευαν ότι το USS Liberty ήταν εχθρικό πλοίο. Αυτή η αποχαρακτηρισμένη έκθεση της NSA εξηγεί τη θέση της υπηρεσίας για το επίμαχο ζήτημα.
Αεροπλάνα επιτήρησης του FBI
Το 2015, το AP γνωστοποίησε την είδηση ενός προγράμματος παρακολούθησης του FBI που χρησιμοποιεί μικρά αεροσκάφη για να κατασκοπεύει υπόπτους στο έδαφος. Τα αεροπλάνα φέρουν τεχνολογία παρακολούθησης βίντεο και κινητών τηλεφώνων και είναι εγγεγραμμένα σε εικονικές εταιρείες. Όταν το AP δημοσίευσε την έκθεσή του τον Ιούνιο του 2015, τα αεροπλάνα είχαν παρατηρηθεί πάνω από περισσότερες από 30 πόλεις σε 11 πολιτείες των ΗΠΑ σε μια περίοδο 30 ημερών.
Ενώ το FBI είπε στο AP ότι το πρόγραμμα εναέριας επιτήρησής του δεν είναι μυστικό, οι λεπτομέρειες σχετικά με τις πληροφορίες που συλλέγουν τα αεροσκάφη είναι εξαιρετικά λογοκριμένες σε δημόσια διαθέσιμα έγγραφα, σύμφωνα με το AP. Η έκθεση αναφέρει επίσης ότι το FBI χειρίζεται αυτά τα αεροπλάνα χωρίς δικαστική έγκριση. Ένα έγγραφο , το οποίο αποκτήθηκε από το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας, δείχνει τα ονόματα και τις διευθύνσεις των εικονικών εταιρειών που εκμεταλλεύονται τα αεροπλάνα. Ο ειδικός και ιστορικός της NSA Matthew M. Aid δημιούργησε επίσης μια λίστα με τα αεροσκάφη που χρησιμοποιούνται σε αυτήν την «αεροπορία» του FBI.
Επιχείρηση Crossroads
Τον Ιούλιο του 2016, το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας δημοσίευσε αποχαρακτηρισμένα έγγραφα , ταινίες και φωτογραφίες που δείχνουν αμερικανικές δοκιμές ατομικών βομβών στην Ατόλη Μπικίνι το 1946. Με την ονομασία Operation Crossroads, οι δοκιμές σηματοδότησε τις πρώτες ατομικές εκρήξεις μετά τους βομβαρδισμούς της Ιαπωνίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στο Αύγουστος 1945. [ Στις Φωτογραφίες: Dive to USS Independence Wreck ]
Ενώ πολλά είναι δημόσια γνωστά για τις δοκιμές, τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα ρίχνουν νέο φως στο πώς οι δοκιμές επηρέασαν τους ανθρώπους της Ατόλης Μπικίνι, οι οποίοι αναγκάστηκαν να μετεγκατασταθούν. Προσφέρουν επίσης μια άποψη των αντιρρήσεων που εξέφρασαν επιστήμονες και στρατιωτικοί αξιωματούχοι πριν από τους βομβαρδισμούς, καθώς και το σκεπτικό πίσω από την απόφαση να πραγματοποιηθούν οι δοκιμές παρά αυτές τις αντιρρήσεις.
Γιατρός Ζιβάγκο
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η CIA έπαιξε ρόλο στη διανομή του βιβλίου «Doctor Zhivago» σε όλη τη Σοβιετική Ένωση. Το βιβλίο του Ρώσου συγγραφέα Μπόρις Παστερνάκ απαγορεύτηκε από τους Σοβιετικούς, σύμφωνα με άρθρο της Washington Post , επειδή παρουσίαζε μια ανοιχτόμυαλη άποψη για την επανάσταση των Μπολσεβίκων και ο πρωταγωνιστής της, γιατρός-ποιητής, ήταν σθεναρά ατομικιστής.
Βλέποντας τις δυνατότητες του βιβλίου ως εργαλείο προπαγάνδας, η CIA συνεργάστηκε με τους συμμάχους της στην Ολλανδική Υπηρεσία Πληροφοριών για να παραδώσει περίπου 1.000 αντίτυπα του βιβλίου στα σοβιετικά χέρια, σύμφωνα με έγγραφα που αποχαρακτηρίστηκαν το 2014. Τα βιβλία διανεμήθηκαν σε επισκέπτες Σοβιετικούς στην Παγκόσμια Έκθεση στις Βρυξέλλες το 1958 με τη βοήθεια του Βατικανού, σύμφωνα με το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας.
Δεμένα με μπλε λινό χωρίς σημάδια και τυλιγμένα σε καφέ χαρτί, τα βιβλία έφτασαν στη Σοβιετική Ένωση, όπου η CIA ήλπιζε ότι θα προκαλούσαν αντικομμουνιστικό αίσθημα στους δυσαρεστημένους πολίτες. Η CIA μετέφερε επίσης λαθραία άλλα απαγορευμένα βιβλία στη Σοβιετική Ένωση, όπως το «A Portrait of the Artist as a Young Man» του James Joyce και το «Pnin» του Vladimir Nabokov.
FLIR, GIMBAL και GOFAST: Τα βίντεο UFO του Πενταγώνου
Τον Δεκέμβριο του 2017, τρία απόρρητα βίντεο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που έδειχναν άγνωστα αεροσκάφη να κινούνται με φαινομενικά ακατόρθωτους τρόπους διέρρευσαν στον Τύπο. Τα βίντεο, τα οποία έφεραν την κωδική ονομασία FLIR, GIMBAL και GOFAST, καταγράφηκαν από πιλότους του Πολεμικού Ναυτικού κατά τη διάρκεια αποστολών ρουτίνας πάνω από την ακτή της Καλιφόρνια το 2004 και πάνω από την ανατολική ακτή το 2014 και το 2015. Σε κάθε περίπτωση, οι πιλότοι προσπάθησαν να ακολουθήσουν ασυνήθιστα, χωρίς φτερά αεροσκάφος που κινούνταν με υπερηχητικές ταχύτητες, χωρίς ορατά μέσα πρόωσης.
Τους επόμενους μήνες, αμέτρητα μέσα ενημέρωσης μοιράστηκαν τα μυστηριώδη βίντεο, οδηγώντας σε μεγάλο ενδιαφέρον και εικασίες. Το 2019, οι αξιωματούχοι του Πενταγώνου αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι τα βίντεο ήταν αληθινά και «μέρος ενός μεγαλύτερου ζητήματος» αυξημένων παρατηρήσεων UFO κοντά σε στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ, ανέφεραν οι Times (ανοίγει σε νέα καρτέλα) .
…Και εκατοντάδες άλλες θεάσεις UFO
Πολλές ακροάσεις στο Κογκρέσο ακολούθησαν τη διαρροή βίντεο και τον Ιούνιο του 2021 το Πεντάγωνο δημοσίευσε μια αταξινόμητη έκθεση που περιγράφει λεπτομερώς περισσότερες από 140 συναντήσεις μεταξύ στρατιωτικού προσωπικού και αγνώστων εναέριων φαινομένων (UAP), ένα άλλο όνομα για τα UFO. Ενώ μόνο ένα από τα περιστατικά μπορούσε να εξηγηθεί με μεγάλη σιγουριά, η έκθεση σε καμία περίπτωση δεν υποδηλώνει ότι οι εξωγήινοι έχουν καμία σχέση με το UAP. Τα περισσότερα περιστατικά UAP μπορούν πιθανώς να εξηγηθούν ως ξένα drones επιτήρησης ή αερομεταφερόμενη ακαταστασία, όπως μετεωρολογικά μπαλόνια, δήλωσαν αξιωματούχοι του Πενταγώνου τον Νοέμβριο του 2022.
Από τότε που κυκλοφόρησαν τα βίντεο-βόμβα, το Πεντάγωνο έχει λάβει πολύ πιο διαφανή στάση στις έρευνες UFO/UAP, ανοίγοντας ένα αποκλειστικό γραφείο διαχείρισης υποθέσεων UAP που ονομάζεται Γραφείο Επίλυσης Ανωμαλιών σε όλους τους τομείς (AARO). Αναφορές για εικαζόμενες θεάσεις UFO από διάφορους κλάδους του στρατού των ΗΠΑ έχουν πλημμυρίσει στο νέο γραφείο, με περισσότερες από 360 νέες περιπτώσεις να έχουν εντοπιστεί μόνο το 2022. Από αυτές, 171 υποθέσεις παρέμειναν ανεπίλυτες και ανεξήγητες στο τέλος του έτους, σύμφωνα με την πρώτη ετήσια έκθεση του γραφείου.
(function(d, s, id){var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];if (d.getElementById(id)) return;js = d.createElement(s); js.id = id;js.src = “//connect.facebook.net/en_US/sdk.js#xfbml=1&version=v2.0”;fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);}(document, ‘script’, ‘facebook-jssdk’));
//
