Ο δρόμος από το ταγάρι στη διασκέδαση της Αθήνας
Ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος υπήρξε για χρόνια ο αδιαμφισβήτητος άρχοντας της διασκέδασης. Αυτοδημιούργητος και δουλευταράς, ήρθε από το χωριό του με ένα ταγάρι, όπως είχε δηλώσει παλαιότερα, και στα ντουζένια του άνοιγε το ένα μαγαζί μετά το άλλο. Η κρίση όμως και κάποιες περίοδοι κακής διαχείρισης τον έφεραν αντιμέτωπο με χρέη και τράπεζες, που πριν από λίγες μέρες τον οδήγησαν έξω και από το σπίτι του.
Η οικονομική περιπέτεια και οι τράπεζες
«Χρόνια τώρα η δουλειά μας δεν πήγαινε καλά. Ήρθαν οι “φούσκες” με τα χρηματιστήρια, μετά τα μνημόνια και οι νέες κρίσεις. Εγώ είχα μεγάλα μαγαζιά, το χιονοδρομικό, 300 άτομα προσωπικό. Αναγκάστηκα να πάρω από την τράπεζα περίπου ένα εκατομμύριο, αλλά δεν κατάφερα να είμαι συνεπής. Προτίμησα να πληρώσω το προσωπικό μου και τους συνεργάτες μου, αφήνοντας πίσω το κράτος και τις τράπεζες», εξηγεί.
«Για ένα πιάτο φακή» – Ο πλειστηριασμός της βίλας
«Πριν από χρόνια η ίδια τράπεζα μου πήρε δύο μαγαζιά στο Κολωνάκι για ένα πιάτο φακή. Μετά έβγαλαν και το σπίτι στη Γλυφάδα σε πλειστηριασμό. Πουλήθηκε 7.500.000 ευρώ και ήρθαν να κάνουν εκτέλεση χωρίς ειδοποίηση, χωρίς Αστυνομία, μόνοι τους, με κλειδαράδες και δικαστικό επιμελητή. Τρόμαξα, φοβήθηκα και τσακωθήκαμε», περιγράφει. Ο επιχειρηματίας δηλώνει αγανακτισμένος: «Κάτι γίνεται εδώ. Δεν καταλαβαίνω αυτά τα funds που ήρθαν μέσα χωρίς να μου πουν τίποτα. Πόσο πουλήθηκε το δάνειό μου; Ένα εκατομμύριο; Δύο; Και γιατί να πουληθεί το σπίτι 7,5;».
Η αγανάκτηση του Αργύρη Παπαργυρόπουλου και η αίσθηση της αδικίας
Ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος υπογραμμίζει ότι δεν είναι μόνος. «Είμαι απλώς λίγο γνωστός και γι’ αυτό πήρε διάσταση το θέμα. Είναι 400 με 500 χιλιάδες Έλληνες στην ίδια κατάσταση, άλλος για το εργοστάσιό του, άλλος για το σπίτι του, άλλος για το μαγαζί του. Ό,τι χάνει ο καθένας, πονάει το ίδιο», σημειώνει με πικρία.
Η αλήθεια του Αργύρη Παπαργυρόπουλου – «Δεν είμαι λαμόγιο, είμαι τίμιος»
«Δούλευα μέρα-νύχτα. Τα χρήματά μου δεν τα έβγαλα στον τζόγο. Ούτε λαμόγιο είμαι ούτε στο εξωτερικό έχω βγάλει λεφτά ούτε τίποτα. Ένας τίμιος Έλληνας επιχειρηματίας ήμουνα, γιατί αν ήμουν λαμόγιο, θα είχα κάνει μια offshore στην Αφρική, θα είχα γράψει αλλού την περιουσία μου και θα είχα πάρει από την τράπεζα όχι ένα εκατομμύριο, αλλά πέντε. Γράφανε όλοι για μένα αρλούμπες και ξεκίνησα και βγήκα μόνος μου, όχι για να πω τον πόνο μου, αλλά για να πω την αλήθεια. Δεν ντρέπομαι να πω πως μου πήραν το σπίτι. Αν κάποιος πρέπει να ντρέπεται, είναι αυτοί που μας κυβερνάνε», αναφέρει με οργή ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος..
Η επόμενη μέρα και η αξιοπρέπεια
«Εγώ έχω πού να μείνω, και συγγενείς έχω και οικογένειες έχω και στο χωριό έχω ένα σπίτι και εδώ έχω φίλους. Είμαι ένα παιδί που από τα 13 μου χρόνια κόλλαγα ένσημα ΙΚΑ και δουλεύω ακόμη. Σύνταξη πήρα 82 χρόνων, πριν από έξι μήνες. Δεν είναι κράτος αυτό, είναι ληστές. Μας αφήσανε έρμαιο στα χέρια των τοκογλύφων και των funds των τραπεζών. Η αξιοπρέπεια δεν είναι αν έχεις μεγάλο σπίτι ή μικρό σπίτι. Η αξιοπρέπεια είναι να έχεις καθαρό το μέτωπο, να μη φοβάσαι και να μην ντρέπεσαι.»
*Δημοσιεύτηκε στο ένθετο Secret των Παραπολιτικών
